Η συγκεκριμένη διώροφη κατοικία στα βόρεια προάστια δεν εξυπηρετεί αποκλειστικά τις ανάγκες διαβίωσης μιας τετραμελούς οικογένειας, αλλά παράλληλα αποτελεί ένα μέρος που φιλοξενεί και “συνδιαλέγεται” με έργα τέχνης. Τον διττό αυτό ρόλο φρόντισε να εξυπηρετήσει ο φωτισμός του χώρου, όπου επιτελώντας είτε λειτουργικό, είτε διακοσμητικό ρόλο, αναδεικνύει τις σύγχρονες και λιτές γραμμές της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, διαγράφει πορείες, αποκαλύπτει τις υφές των υλικών, και δημιουργεί “ψευδαισθήσεις” μέσα από αντανακλάσεις και αυξομειούμενες εντάσεις.
Στον περιβάλλοντα χώρο τα φωτιστικά σώματα που χρησιμοποιήθηκαν εναρμονίζονται με το φυσικό στοιχείο. Η φωτεινή πηγή τοποθετείται στο έδαφος, έτσι ώστε να μην παρεμβάλλεται, οπτικά, μεταξύ του εκάστοτε χρήστη και του έργου τέχνης, ή της φύτευσης.
Ως στόχο έχει να αναδείξει την κηποτεχνική μελέτη, καθώς διαφοροποιείται ανάλογα με το ύψος και την πυκνότητα της φύτευσης. Το καθένα από τα έργα τέχνης της συλλογής των ιδιοκτητών, αποτέλεσε ξεχωριστό κομμάτι στη μελέτη φωτισμού. Η ένταση και η κατεύθυνση του φωτισμού συνεργάζονται, ώστε να αποκωδικοποιήσουν τη φόρμα του κάθε γλυπτού και να αποτυπώσουν τις σκιές του στον περιβάλλοντα χώρο. Η εικαστική παρέμβαση με αυτόν τον τρόπο δεν περιορίζεται στον χώρο του εκθέματος, αλλά επεκτείνεται σε ολόκληρο τον χώρο.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον χώρο της εισόδου, όπου εσοχές φιλοξενούν άλλοτε έργα τέχνης και άλλοτε πάλι φωτεινές δέσμες.
Εσωτερικά, σημείο αναφοράς της οργάνωσης του κτιριολογικού προγράμματος αποτελεί το κλιμακοστάσιο. Ο φωτισμός στο συγκεκριμένο στοιχείο άλλες φορές φέρει διακοσμητικό χαρακτήρα (π.χ. με κρεμαστά φωτιστικά), άλλες αναδεικνύει και μετατρέπει καθαρές επιφάνειες σε χώρους έκθεσης έργων τέχνης (π.χ. με ανάλογους προβολείς, φίλτρα, κλείστρα κτλ) και άλλες πάλι διατηρεί διακριτικά τον λειτουργικό του χαρακτήρα (απαραίτητος φωτισμός για την κυκλοφορία).
Στο σαλόνι ο περιμετρικός φωτισμός κάνει την οροφή να φαίνεται σαν ένα ανάλαφρο στοιχείο που αιωρείται μεταξύ στιβαρών τοίχων και της διαφάνειας των ανοιγμάτων. Η μεγαλύτερη ένταση του φωτισμού εστιάζεται στις πλευρές όπου βρίσκονται τα παράθυρα.
Με αυτόν τον τρόπο γίνεται μία προσομοίωση του φυσικού φωτισμού ως προς την κατεύθυνση προέλευσης ενώ ταυτόχρονα ενδυναμώνεται ο διάλογος μεταξύ του μέσα και του έξω της κατοικίας.
Χώροι όπως το γυμναστήριο έχουν αντιμετωπιστεί με μία pop - «παιχνιδιάρικη» διάθεση ανάλογη της χρήσης του χώρου.
Μελέτη φωτισμού: IFI (www.ifigroup.gr)
Κείμενο: Χριστίνα Μουδαρά - MA Architectural Studies
Φωτογραφίες: Γιάννης Κόντος - Photojournalist
Πηγή: www.design-district.gr
